เวลาผ่านไปๆ ตามธรรมดาของมัน แต่ปรากฏแก่คนจำนวนมากว่ารวดเร็วยิ่งนัก เมื่อวัดญาณเวศกวันเริ่มต้นใน พ.ศ. ๒๕๓๒ อาจารย์นัฏกร อาชะวะบูล มีอายุ ๖๒ ปี รู้สึกกันว่าเดี๋ยวเดียวก็มาถึงขณะนี้ใน พ.ศ. ๒๕๖๐ ซึ่งในวันที่ ๒ พฤษภาคม อาจารย์นัฏกร อาชะวะบูล ก็จะมีอายุเต็ม ๙๐ ปี
ท่านเจ้าของมงคลวาร ปรารภวันที่จะมีอายุเต็ม ๙๐ ปีนั้นแล้ว ก็ถือเป็นโอกาสที่จะทำบุญด้วยธรรมทาน โดยแจ้งว่าจะพิมพ์หนังสือธรรมแจกให้เจริญธรรมเจริญปัญญากันอีก
มีเสียงพูดว่า ผู้สูงอายุ ที่เรียกง่ายๆ ว่าคนแก่ ไม่น้อย ชอบกักกันอันใจของตนไว้กับความคิดปรุงแต่งต่างๆ นั่นก็ห่วง นี่ก็กังวล มีแต่เรื่องบ่นกระปอดกระแปดมากมายไม่รู้จบ พาให้เสียสุขภาพ ออดแอดอ่อนแอลงไปๆ เหมือนจะกลายเป็นคนกะปลกกะเปลี้ย
บางท่านไม่เป็นอย่างนั้น ก็บ่นมากอีกเหมือนกัน แต่ตรงข้ามกับเมื่อกี้ คือมักแสดงอาการว่ามีอารมณ์ไม่ดี ฉุนเฉียว เกรี้ยวกราด จนมีลักษณะเป็นคนหงุดหงิดกระวนกระวาย หรือกระสับกระส่าย
ทีนี้ อาจารย์นัฏกร อาชะวะมูล ถ้านับอายุ ก็เข้าเกณฑ์เป็นผู้สูงอายุแน่นอน แต่ถ้าตามตาเห็น คนทั่วไปจะไม่นึกว่าท่านเป็นคนสูงอายุ จะเห็นแต่ว่า อาจารย์นัฏกรนั้นทำงานอยู่เรื่อย ทำโน่นให้ที่นั่น ทำนั่นให้ที่นี่ มีอาการร่าเริง แจ่มใส กระตือรือร้น กระวีกระวาด กระฉับกระเฉง โดยมีใจเปิดโล่งมองออกไปที่งานการโน่นนั่น อันน่าจะทำ คิดไปทำงานนี้งานนั้น จะไปช่วยเหลือที่นั่นที่โน่น จนมีลักษณะเป็นคนกระปรี้กระเปร่า ทำโน่นไป ทำนี่มา เวลาผ่านไป กลายเป็นนักบำเพ็ญประโยชน์ ตามหลักอัตถจริยา
นานนักแล้ว อาจารย์นัฏกร อาชะวะมูล ได้ทำงานบำเพ็ญประโยชน์ในวงงานการศึกษาเผยแผ่ธรรมและกิจการอุปถัมภ์บำรุงพระพุทธศาสนา เท่าที่พอทราบ ตั้งแต่ยังอยู่ในเมืองนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ก็ได้เป็นอาสาสมัครสอนใน ร.ร. พุทธศาสนาวันอาทิตย์ ที่วัดวชิรธรรมปทีป เขียนบทความอิงธรรม ลงในวารสารธรรมปทีป ของวัดวชิรธรรมปทีป นครนิวยอร์ก และเป็นอาสาสมัครสอนภาษาไทย ที่ ร.ร. ของศูนย์วัฒนธรรมไทย แห่งนครนิวยอร์ก ระหว่าง พ.ศ. ๒๕๓๑-๒๕๓๖ ครั้นกลับมาเมืองไทยแล้ว เริ่มแต่ปี ๒๕๓๖ นั้น ก็ได้ร่วมในคณะของโยมคุณหญิงกระจ่างศรี รักตะกนิษฐ ไปวัดญาณเวศกวัน จัดภัตถวายเลี้ยงพระสงฆ์เป็นประจำ
ไม่เพียงแค่ในถิ่นใกล้และที่ประจำ แต่อาจารย์นัฏกร ออกไปไกลๆ ไปในถิ่นบ้านนอก ชนบท นำสิ่งของไปเกื้อหนุนวัดขาดแคลนที่พระเณรเล่าเรียนปริยัติ พิมพ์หนังสือพระไปแจกเป็นธรรมทานประจำปี ทำงานวุฒิอาสาธนาคารสมอง งานดาบสอาสา เป็นกรรมการโครงการธรรมะสู่ชนบท ไปที่โน้นที่นั้น ทำนั่นทำนี่ ไม่หยุด และก็เอาจริงเอาจังในการพิมพ์หนังสือแจกเป็นธรรมทาน ประจำทุกปีต่อเนื่องอยู่นาน
เรื่องเป็นมาอย่างนี้ จนในช่วงหลายปีมาถึงขณะนี้ มีอายุ ๙๐ ปีแล้ว ได้เป็นอาจารย์ประจำของโรงเรียนพระดาบสมานาน ทำงานที่ใช้เรี่ยวแรงกำลังมาก ทั้งพูดจาสั่งสอนตั้งแต่เช้าจนเย็น บนอาคารหลายชั้น ที่ต้องเดินขึ้นลงบันไดอยู่เป็นประจำ ไม่รู้จักท้อถอย ไม่ยอมแพ้แก่ความเหน็ดเหนื่อย ผู้ร่วมงานขอให้ย้ายไปที่ตึกมีลิฟต์ ก็ไม่ไป ว่าตัวยังไหว ก็ให้โอกาสแก่ท่านผู้อื่น
ทั้งอยู่กับงานและอายุปานนี้ ใครเห็นก็ว่าคล่องแคล่วแข็งแรงมาก ดูขณะนี้เหมือนอายุสัก ๕๐-๖๐ ปี ถือได้ว่าเป็นกำลังใจให้แก่บรรดาท่านผู้สูงอายุได้อย่างดีว่า ถึงจะมีอายุ ๙๐ ปี ถ้าบริหารกายบริหารใจให้ถูกทาง ก็ไม่ต้องเป็นคนแก่คนเฒ่า แต่กระปรี้กระเปร่า พาใจที่ร่าเริงสดใสออกไปแผ่ขยายกุศลและความสุขได้อีกกว้างไกล
หนังสือธรรมที่จะพิมพ์แจกในมงคลวาร มีอายุเต็ม ๙๐ ปีนี้ อาจารย์นัฏกรระบุชื่อไว้ว่า คือ พัฒนาปัญญา กับ ธรรมนูญชีวิต ซึ่งตกลงว่าจะพิมพ์ ฉบับชาวบ้าน ที่เล็กกว่าฉบับเต็มตามปกติ ทั้งนี้ โดยมีเหตุผลว่าเป็นหนังสือสอนธรรมะพื้นๆ ง่ายๆ และมีนิทานด้วย ซึ่งท่านเองก็ได้ใช้สอนนักเรียน
กุศลฉันทะของอาจารย์นัฏกรที่จะพิมพ์หนังสือง่ายๆ พื้นๆ นี้ ทำให้เกิดหนังสือที่เหมือนกับมีขึ้นใหม่ ๒ เล่ม ซึ่งหวังได้ว่าจะอำนวยประโยชน์แก่ผู้ใฝ่ศึกษาและผู้สอนธรรมได้พอสมควร
(ที่จริง หนังสือ ๒ เล่มนี้มีมานานนักแล้ว ทำไมจึงกลายเป็นเหมือนของใหม่ ควรบันทึกเรื่องราวไว้ แต่เป็นเรื่องยืดยาว จึงเขียนแยกไว้ต่างหากต่อท้ายคำอนุโมทนานี้)
อาตมาเคยพูดไว้นานแล้วว่า แม้จะมีวัยล่วงผ่านมาถึงอย่างนี้ อาจารย์นัฏกร อาซะวะบูล ก็มีสุขภาพดี มีกำลังร่างกายแข็งแรง ดังเป็นที่ประจักษ์แก่ผู้ใกล้ชิดทั้งหลายและผู้รู้เห็นทั่วไป ถือได้โดยธรรมว่าเป็นความมีบุญอย่างหนึ่ง
แต่มิใช่เพียงมีร่างกายดีที่แข็งแรงเท่านั้น ท่านเจ้าของมงคลวารนี้ยังเป็นผู้มีกำลังจิตใจเข้มแข็งด้วย และมิใช่เข้มแข็งอย่างไร้จุดหมาย แต่ท่านเข้มแข็งในกิจการงานบุญกุศล ในการบำเพ็ญประโยชน์ต่างๆ ดังที่ได้เอาใจใส่ขวนขวายในงานสาธารณสงเคราะห์ทั้งหลายเรื่อยมา
การดำเนินชีวิตในวิถีดังที่ว่ามานี้ ยกขึ้นตั้งเป็นคติเชิงแบบอย่างเพื่อประโยชน์สืบต่อไปได้ว่า
ด้วยใจที่ร่าเริงสดใส ขอให้ชวนกันพา กายที่มีพลังกุศลค้ำจุน ออกไปทำงานบุญทั้งหลายขยายออกไปให้กว้างขวาง ให้บุญของตนเป็นทุนก่อคุณประโยชน์แก่ผู้คนอื่นอีกมากมาย แผ่ขยายกุศลและความสุขออกไปให้กว้างไกล
ขออนุโมทนาอาจารย์นัฏกร อาชะวะบูล เจ้าของมงคลวาร อายุ ๙๐ ปี ในการบำเพ็ญธรรมทานครั้งใหม่นี้ ด้วยแรงใจที่มุ่งจะร่วมทำงานเผยแผ่ธรรม เพื่อประโยชน์ในการศึกษาและปฏิบัติตามหลักพระพุทธศาสนา ที่จะนำมาซึ่งประโยชน์สุขของประชาชน อันจะมีผลส่งต่อไปให้เกิดความสงบเรียบร้อยเจริญมั่นคงของประเทศชาติ และสันติสุขของโลก
ขอคุณพระรัตนตรัยอภิบาลอวยชัยให้ท่านเจ้าของมงคลวาร อายุ ๙๐ ปี และญาติมิตร ศิษย์ทั้งหลาย ตลอดถึงประชาราษฎร์ทุกถิ่นทั่วไทย เจริญด้วยจตุรพิธพรชัย มีพลังพรั่งพร้อมที่จะช่วยกันสร้างสรรค์ชีวิต ครอบครัว ชุมชน และสังคม ให้สุขเกษม และร่มเย็นงอกงามยืนยาวสืบไป
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตโต)
๙ เมษายน ๒๕๖๐