แรงจูงใจในการเขียน
"กรณีสันติอโศก"¹

ผู้สัมภาษณ์ : ขอโอกาสกราบนมัสการสัมภาษณ์ท่านเจ้าคุณอาจารย์ ประเด็นแรกที่อยากจะถามคือ มีข้อสังเกตว่าในช่วงนี้ งานเขียนของท่านเจ้าคุณออกมาค่อนข้างมาก เป็นข้อสังเกตที่ใช้ได้หรือไม่เจ้าคะที่ว่า ในปี ๒๕๓๑ ท่านผลิตงานออกมาได้มากกว่าปีอื่นๆ

พระเทพเวที : อาตมาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไร คือว่าในส่วนของอาตมาเอง อาตมาก็ทำงานของตนเองไปเรื่อยๆ ตามปกติ เสมอกับเท่าที่เป็นมาในปีก่อนๆ เพียงแต่ว่า งานที่ปรากฏออกมาเป็นหนังสือเล่มมีมากหน่อย เหตุที่มากก็เพราะเป็นหนังสือเล่มเล็กเล่มน้อยเสียหลายเล่ม และอีกอย่างหนึ่งคือมีผู้นำเอาเรื่องเก่าๆ มาพิมพ์ซ้ำอีก และมักเป็นการนำเอาหนังสือใหญ่มาซอยพิมพ์เป็นเล่มเล็กๆ เป็นเหตุให้รู้สึกว่ามีหนังสือออกมามาก งานรุ่นก่อนนั้นบางทีออกมาเป็นหนังสือเล่มใหญ่ อย่างเช่น พุทธธรรม ซึ่งใช้เวลาเขียนนาน ออกมาเล่มเดียวก็กินเวลามากกว่าเล่มอื่นหลายเล่ม และอีกอย่างหนึ่งก็คือ งานที่ไปพูดบรรยายหรือแสดงปาฐกถาไว้ มีผู้ลอกเทปแล้วนำมาให้ตรวจแก้ไขปรับปรุง แล้วพิมพ์เป็นเล่ม อันนี้เป็นส่วนสำคัญที่ทำให้มีงานออกมามาก ข้อนี้แปลกจากสมัยก่อนๆ ในสมัยก่อนนั้น ก็มีงานพูดอยู่เหมือนกัน แต่หลายเรื่องที่พูดไปแล้วไม่ได้บันทึกไว้ บางเรื่องแม้จะบันทึกไว้ก็เก็บไว้เฉยๆ ไม่เหมือนในช่วงหลังๆ นี่ แทบทุกครั้งที่ไปพูดจะออกมาเป็นหนังสือ ก็เลยทำให้มีงานมาก

ผู้สัมภาษณ์ : แสดงว่างานนิพนธ์ของท่าน แม้ว่าจะเป็นงานจากปาฐกถา ก็ได้รับความนิยมมาก จะเป็นได้ไหมเจ้าคะว่า งานที่ออกมามากจะเป็นไปกับข้อสังเกตนี้

พระเทพเวที : อันนี้ อาตมาว่าอยู่ที่คนที่ขอไปพิมพ์ อาจจะเห็นว่ามีผู้ต้องการอ่าน

ผู้สัมภาษณ์ : อยากทราบว่า งานอะไรบ้างที่มีการพิมพ์ซ้ำค่อนข้างบ่อย นอกจาก ธรรมนูญชีวิต แล้ว

พระเทพเวที : ธรรมนูญชีวิต ก่อนนี้ก็พิมพ์บ่อย แต่มาช่วงปลายนี่ก็ชักจะห่างไป สำหรับงานเล่มอื่นก็ยังไม่ได้มองให้ชัดเจน

ผู้สัมภาษณ์ : อย่างหนังสือ มองอเมริกามาแก้ปัญหาไทย

พระเทพเวที : ก็พิมพ์ใหม่บ้าง แต่ไม่ได้มีสถิติพิเศษ เล่มเล็กๆ อย่าง ชาวพุทธต้องเป็นผู้ตื่น ก็ได้ทราบว่ามีการพิมพ์บ่อย ทางมูลนิธิโกมลคีมทอง ก็ดำเนินการพิมพ์แล้วมาบอกให้ทราบเป็นครั้งคราว และพิมพ์ทีละมากๆ

หมายเหตุ: ทางเว็บไซต์เป็นผู้จัดแบ่งเนื้อหาเป็นส่วนๆ และตั้งชื่อหัวข้อแต่ละส่วน เพื่อความสะดวกในการนำเสนอบนเว็บ หนังสือต้นฉบับไม่มีการจัดแบ่งหัวข้อแต่อย่างใด