"...พระพุทธองค์เคยตรัสสอนไว้่ว่า ให้ทำในใจ ตั้งใจไว้ว่า "ถึงร่างกายของเราจะป่วย แต่ใจของเราไม่ป่วยไปด้วย" การตั้งใจอย่างนี้เรียกว่ามีสติ ทำให้จิตใจไม่ตกอยู่ในอำนาจครอบงำของความแปรปรวนในทางร่างกายนั้น เมื่อมีสติอยู่ก็รักษาใจไว้ได้..."

"...มีแต่กรรมเท่านั้นเป็นของตน เป็นสมบัติติดตัวที่แท้จริง ซึ่งจะตามตนไป และตนก็จะต้องไปตามกรรม เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ก็จะได้เลิกละและหลีกเว้นกรรมชั่ว ทำแต่กรรมดี..."

"...แม้ใตชีวิตประจำวัน การนำสมาธิมาใช้ก็มีประโยชน์ เอามาใช้ได้ทุกเรื่องทุกเวลา แม้แต่ถ้าไม่มีอะไรจะทำ...นั่งอยู่เฉยๆ จิตมันฟุ้งซ่าน ก็มาดูลมหายใจ หายใจเข้าหายใจออกสบายๆ อย่างมีสติให้จิตของเราอยู่กับลมหายใจ แค่นี้ก็มีประโยชน์..."