สำหรับมนุษย์ผู้มีกิเลสนั้น ไม่ว่าจะอยู่ในบ้านหรืออยู่ในป่า ก็ทำให้เดือดร้อนทั่วไปหมด
สำหรับพระภิกษุในพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนแนะนำให้ใช้ป่าเป็นที่บำเพ็ญเพียร เพราะเป็นที่เหมาะสม สภาพแวดล้อมเป็นที่วิเวกเกื้อกูลแก่การบำเพ็ญเพียรทางจิต จะได้ทำตนให้เป็นผู้หมดกิเลสต่อไป
เมื่อหมดกิเลสแล้ว จะไปอยู่ป่าอยู่บ้านก็ทำให้รื่นรมย์ไปหมด
เพราะฉะนั้น จึงควรช่วยกันรักษาป่าไว้ และสนับสนุนให้พระสงฆ์ได้ไปอยู่ป่า เพื่อจะได้อาศัยกายวิเวกเป็นเครื่องโน้มนำจิตใจให้สงบ ใช้ป่าเป็นที่บำเพ็ญเพียรขัดเกลากิเลสให้หมดสิ้นไป แล้วท่านจะได้นำความสงบร่มเย็นนั้นออกไปเผยแพร่ให้ทั่วถึงในที่ทุกสถาน