...คนธรรมดายึดถืออัตตา พราหมณ์ยิ่งพัฒนาอัตตาที่ยึดถือไว้ให้วิเศษ พระพุทธเจ้าให้เลิกยึดถืออัตตา แล้วมองเห็นธรรม...
เมื่อการยึดถือและภาพอัตตานี้หมดหายไป ก็สว่างโล่ง มองเห็นความจริงทั่วตลอด ปลอดโปร่งโล่งเบา เป็นอิสระ จิตเป็นวิมริยาทิกัต คือกว้างขวางไร้เขตแดน มีสุข เกษมศานติ์ เป็นคุณสมบัติประจำอยู่ภายในโดยไม่ต้องดิ้นรนใฝ่หา
หลักอนัตตาของพระพุทธศาสนาที่ไม่มีตัวตน มีแต่ธรรมนี้ พระพุทธเจ้าทรงสอนขึ้นมา ท่ามกลางความยึดถือในศาสนาเก่าของชมพูทวีป คือศาสนาพราหมณ์ ที่สอนหลักอัตตา/อาตมัน อันสืบมาจากพรหม หรือพรหมัน
เมื่อมีพรหม ก็มีอาตมัน (อัตตา) เมื่อมีแต่ธรรม ก็เป็นอนัตตา (ไม่มีอัตตา หรืออาตมัน)
Language | Thai |
---|---|
Concatenated from |
กรณีธรรมกาย บทเรียนเพื่อการศึกษาพระพุทธศาสนาและสร้างสรรค์สังคมไทย (ฉบับเพิ่มเติม-จัดลำดับใหม่) |
First publishing | August 2542 |
---|---|
Latest publishing on | Publishing no. 1 May 2554 |
ISBN | 974-7891-87-5 |
Dewey no. | BQ4263 |